APABILA MANUSIA ‘GILA MEROYAN’

Osman@Mansor sekali lagi menyuasai ruang bicara warta citra cafe. Ramai juga pelanggan lain yang terpegun dengan hujahnya. Kebenciannya kepada perosak bangsa bernama Anwar Ibrahim begitu meluap.

Kita kekadang perlu sedar dan buka mata jika kita sudah tidak mendapat tempat di mana-mana. Namun ada juga sesetengah orang tidak mempedulikan itu semua dan sanggup menutup mata dan memekak telinga kerana mereka tahu yang melihat dan mendengar apa yang mereka kata sebenarnya buta dan pekak pada hakikatnya.

Ada juga sesetengah orang cuba menggoda, memikat dengan pelbagai cara sehinggakan maruah diri, maruah keluarga, agama dan bangsa digadai hanya kerana tamak haloba untuk menjadi ketua. Apabila godaan dan cubaan memikat tidak di layan, mulalah mencari tempat untuk melepaskan geram dan melalak seperti orang ’gila meroyan’.

Sesudah menang di Permatang Pauh Anwar Ibrahim mula menunjuk belangnya. Hari pertama mengangkat sumpah sebagai Ahli Parlimen, beliau telah menunjukkan taringnya apabila bertindak keluar Dewan Rakyat kerana tidak bersetuju dengan cadangan Akta DNA untuk di bawa ke bacaan kali kedua.

Untuk menyakinkan penyokong mereka, kononnya 16 September beliau bakal menerajui pentadbiran baru Kerajaan Malaysia, beliau mula cuba memikat pihak Istana. Maka timbullah khabar angin yang mendakwa bahawa Anwar Ibrahim cuba menagih simpati Yang Di Pertuan Agong dan cuba untuk menghadap Banginda. Namun beliau tidak di layan sehingga menimbulkan kemarahan Baginda.
Persoalannya Apakah tujuan beliau mahu berjumpa dengan Yang Di Pertuan Agong? Kenapa Yang Di Pertuan Agong tidak berkenan untuk berjumpa dengan beliau? Kalaulah dia manusia yang sebangsa dan seagama dengan Yang Di Pertuan Agong sudah pasti Baginda tidak akan menolak hasrat beliau tersebut.

Namun, walaupun namanya sebagai orang Melayu dan beragama islam, tetapi sedikit sebanyak tindakan Anwar Ibrahim dalam beberapa perkara kebelakangan ini tidak diperkenan oleh Yang Di Pertuan Agong. Mana tidaknya hanya beliau dan rakan-rakannya sanggup menggadai dan cuba menghapus hak keistimewaan orang-orang Melayu apabila lantang menegakkan benang yang basah untuk membuka kouta 10% kepada pelajar-pelajar bukan Bumiputra memasuki UiTM.

Hari ini sekali lagi beliau dengan lantang bersuara setelah tidak dilayan oleh Istana. Seperti orang ’gila meroyan’ beliau meraung bak singa kelaparan, apabila mengulangi kenyataan Ketua Menteri P. Pinang bahawa Kerajaan Pakatan Rakyat akan menghapuskan Dasar Ekonomi Baru yang telah dilaksanakan oleh kerajaan Malaysia sejak 1970an lagi apabila bertaktha pada 16 September nanti. Bukan itu saja, beliau juga berjanji untuk menghapuskan pemberian AP kepada pihak-pihak tertentu (News Straits Times Singapore:online:3/9/2008).


Belum lagi berkuasa sudah nampak kerakusan mereka menghapuskan hak-hak bangsa sendiri demi mengejar cita-cita. Beliau seumpama ’kerbau dicucuk hidung’ menuruti saja kehendak pihak tertentu.

Di Perak dan Selangor terbukti apabila membiarkan mereka berkuasa rakyat sebangsa dan seagama dengannya hidup merana. Kerajaan Perak menghadiahkan 400 hektar tanah begitu saja, sedang bangsa sendiri merana menagih simpati ehsan untuk hidup sempurna. 30% peruntukan Jabatan Agama Islam Selangor (JAIS) diarahkan secara senyap-senyap untuk diagihkan kepada agama-agama lain dan segala program untuk pembangunan dan mengimarahkan Masjid di bekukan.

Siapakah yang mendapat keuntungan apabila semua perkara di atas dilaksanakan? Adakah ini hadiah kepada penyokong-penyokong mereka yang sebangsa dan seagama dengannya? Adakah penyokong-penyokong sebangsa dan seagama dengan beliau mendapat faedah dengan perlaksanaan dan pemberian kepada ’mereka’ yang bukan sebangsa dan seagama?

Persoalannya adakah Anwar Ibrahim dan pemimpin Melayu dalam Pakatan Rakyat berfikir dengan waras sebelum membuat cadangan dan keputusan untuk menyerahkan semua perkara di atas?

Persoalan juga, adakah penyokong-penyokong Anwar dan pemimpin Melayu dalam Pakatan Rakyat berfikir akan kesan masa depan anak cucu dan bangsa mereka?

Rupanya prihatin Anwar Ibrahim dan Kerajaan Pakatan Rakyat pimpinan MB Selangor dan Perak bukan kepada penyokong sebangsa dan seagama dengan mereka, tetapi kepada ’mereka’ yang kononnya penyumbang besar akan kemenangan Pakatan Rakyat menawan 5 buah negeri. Sebab itulah apabila penduduknya di Kapar diserang bencana alam, Menteri Besar Selangor diam membiarkan mereka merintih sengsara.

Walaupun tidak berkuasa di negeri-negeri yang ditawan oleh ’mereka’, dengan majoriti barisan Exco dari kalangan ’mereka’ sekurang-kurangnya ’keldai’ tunggangan ’mereka’ telah melaksanakan tugas seperti yang dipinta.

Inilah natijahnya jika kuasa di tangan mereka, tidak kira sesama bangsa dan sesama agama, maruah negara digadai semata-mata untuk berkuasa. 16 September bakal menjelang tiba, sehingga kini belum ada tanda-tanda akan ada peralihan kuasa. Sebelum ini Sabah dan Sarawak di canang akan menderhaka dan melutut setia kepada mereka, hari ini Terengganu pula menjadi mangsa. Mereka tanpa segan silu mempersenda kesetiaan Ahli Parlimen dari ketiga-tiga negeri kepada rakyat di seluruh negara.

Kononnya 16 September di cadang untuk dijadikan cuti umum pada negeri ditadbir mereka, politik tidak sihat dan mampu menggugat kestabilan negara menjadi gula-gula kepada penyokong mereka.

Jika benarlah Anwar Ibrahim mempunyai bilangan anggota Parlimen BN dari Sabah, Sarawak dan Terengganu yang dicanangkan akan berpaling tadah, kenapa beliau perlu tunggu sehingga 16 September? Jika benar sudah cukup korumnya, beliau boleh menubuhkan Kerajaan baru bila-bila masa dari sekarang?

"Biarlah beliau ’gila meroyan’ seorang diri" tegasnya. "Biarlah dia melalak melolong menagih simpati, sehingga Istana menolak beliau ketepi. Jika Anwar Ibrahim masih berterusan bermain politik dengan mengapi-apikan kemarahan masyarakat Melayu, api kemarahan mampu menggugat kestabilan negara dan hanya rakyat yang mampu mengubahnya" ujarnya lagi. Tepukan bergemuruh di seluruh meja warta citra cafe mengiayakan kata-katanya.